Your browser (Internet Explorer 6) is out of date. It has known security flaws and may not display all features of this and other websites. Learn how to update your browser.
X
KAR TANESİ 0 Beğendim Spam Favorilerime Ekle Değerlendir

KAR TANESİ

Eğitim hayatıma  68 kişilik birleştirilmiş sınıflı bir köy okulunda başladım.Köyde su, köy çeşmesinden taşınırken telefon için yan köydeki bakkalı kullanmam gerekiyordu.

Bu köyde atandığım ilk günden beri  hep kendimden bir şeyler vermeye,daha fazla ne yapabilirimi geliştirmeye çalıştım.

Onlara okuma yazma öğretmekle başladım işe; sonra elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Bildiklerimi aktarırken bilmediklerime ulaşmaya çalışarak geçirdim 3 yılımı.

Kendimi sorgulamak hiç aklıma gelmemişti ta ki KZE mülakatlarında birbirinden değerli eğitim gönüllüleri ile karşılaşana kadar.Onlar anlatırken sınıfta yaptıklarını, hayretler içinde dinledim etkilendim. Evet o şartlar altında ben bunları da yapabilirdim dediğim onlarca şey vardı. Kayhan Bey ekliyordu: “Hocam birde kürsü koyun sınıfa çocuklar kendini ifade etsin diye” “evet diyordu onu da hemen yapacağım” sanki yaptıkları masanın arkasındaki  beni utandırmaya yetmemiş gibi.

Keşke dedim, bana sımsıcak sevgiyle sarılan, ayağına giyecek ayakkabı bulamazken elinde sıcacık ekmeğini alıp sabah erkenden kapıma dayanan gözlerinin içinde beni umut olarak gören tüm öğrencilerim için  daha fazlasını yapabilseydim.

Bilmememde  bahane değildi çünkü onu da gördüm mülakatlarda. Ben nasıl anlatırım onların öğrenebilmesi için neler yapabilirim diyen eğitim gönüllüleri de vardı. Öğretemeyeceğini düşündüğü için titreyen sesiyle yardım istiyordu. “Çok korkuyorum matematiği anlamayacaklar diye ne yapabilirim” diyordu.Hepimizi etkiledi ben ise keşke deyip durdum keşke bende yardım isteseydim.Keşke şartlarımı zorlayarak daha fazla öğretebilseydim.Üzüldüm kendi adıma, geçen yıllarımda öğrencilerim için daha fazlasını yapamadığım için. 

Ülkemin geleceği için ise  gurur duydum onları  gördükçe. İçsel ödülle karşılık beklemeden çalışan, kendini çocuklarımızın  eğitimine adamış inanılmaz eğitimcilerin varlığı sevindirdi beni.

İsimleri yoktu belki kimse onları tanımıyordu ama onlar sınıfa girdiklerinde kimsenin bilmediği harikalar dünyasını oluşturuyordu. Geleceğin nesillerini düşünen,sorgulayan, kendine güvenen yaratıcı özelliklerle dolu yıldızlarını  yetiştiriyorlardı. 

Bu görünen bir şey değildi sadece eğitim duygusunu yaşayabilenlerin hissedeceği bir paylaşımdı.Her çıkan eğitim gönüllüsünün  arkasından göz göze geldik  ve o sevinci içimizde paylaştık.

Belki kar tanesi kadar küçüktü ama onu bir çığ kadar büyük yapabilenlerle paylaşmak istedim.

                     

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...

19 Ocak 2011 Çarşamba 21:08 11 Yorum
Daha başarılı arama sonuçları için lütfen sayfayı değerlendirin.

  • Oktay hocam bahsettiğin gibi müthiş değerli ve inançlı öğretmenlerimizle tanıştık bu süreçte. Keşke daha çok kişiyi sürece dahil etme şansımız olsaydı. Bu kararları verdiğimiz günden bu yana çok mutsuzum. Daha fazla sayıda meslektaşımıza KZE olarak ulaşmanın yolunu bulmalıyız.

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Kayhan Karli

    19.1.2011

  • yazını anlamaya calışana kadar tam 5 kez okudum ilk dördünde sadece kendinden bahsettiğini sanarak. güzel ülkemin güzel cografyaların da kimsenin ugramaya dahi cesaret edemediği yerlerde görev yapan meslektaşlarımızın olması, ki daha fazla ne yapabileceklerini sorgulaması, yaptıklarıyla yetinmeyip daha iyisi nasıl oluru sorgulayan öğretmenlerimizin olması..belki de cidden geleceğe umutla bakmalıyız. örav a daha fazla sahip çıkarak türkiye nin en büyük meslek toplulugu kurumu vs. olmalıyız belkide..yüreğine kalemine sağlık..

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    AHMET BULUN

    19.1.2011

  • Ne güzel anlatmışsın Oktay hocam,aslında ben de dahil olmak üzere pek çoğumuzun duygularına tercüman olmuşsun.Bu eğitim çığında ben de bir kar tanesiyim demek,süper bir duygu eline,yüreğine sağlık...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Baysan Banu Uzun

    20.1.2011

  • Oktay hocam elinize yüreğinize sağlık.yazınızı okurken,farklı okullarımızda bir araya geldiğimiz meslektaşlarımızı anımsadım,
    her satırınızdan sonra hissettiğim duygulara baktım ve anlattığınız eğitim gönüllüleriyle aynı kulvarda olduğum için sevindim.yüreğiniz kadar güçlü kaleminizle yeni paylaşımlarda buluşmak dileği ile iyiki varsınız

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Sedat Subaşı

    20.1.2011

  • Bildiklerimi  aktarmaya çalışırken,bilmediklerimi öğrenmeye çalışmak...Ne güzel ifade ettiniz öğretmenim..Keşke demeyin sizdeki öğrenme isteği ile onlara  öğrenmenin yolunu gösterdiniz.Eminim ki onlar sizden çok şey öğrendiler...Öğrenmeyi öğrendiler...Teşekkür ederim öğretmenim...
    Bizler bildiklerimizi aktarırken bilmediklerimizi öğrenmiyor muyuz birbirimizden...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    ÖZLEM BİLGE

    20.1.2011

  • Oktay hocam tek kelimeyle süper....şöyle bir durup kendimize aynadan bakmamızı sağladın...hayatımda hep meraklı, öğrenmeye hep açık oldum...karşımdaki ister büyük ister küçük olsun onlardan öğrenecek çok şeyin olduğunu düşünüyorum...ÖRAV ailesini çok seviyorum...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Ayşen Öznacar

    20.1.2011

  • Oktay Hocam her zaman ki guzel duygularinla harika yazini paylastigin icin tesekkurler. Her hafta gelecegimizi sekillendiren yeni ogretmenlerimizle tanismak ve Kismi Zamanli Egitmen arkadaslarimizla bu yolculukta yurumek cok keyifli. Ogrencilerinden ziyade ogretmenlerimiz icin de birseyler yapiyor olmak yine o ogrencliere ulasacaktir diye dusunuyorum. Yuregine saglik...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Gulay

    20.1.2011

  • Bu kar tanelerinin her birinin şu an zaten çığ tanelerine dönüştüğünü birer birer görüyoruz sevgili Oktay Öğretmenimiz...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Veysel Çelik

    21.1.2011

  • Değerli Oktay Hocam, paylaştığınız günce yazınızı çok samimi ve içten buldum. Ben köyde öğretmenlik yapmadım, ama kardeşim şu anda köyde "Müdür Yetkili Öğretmen" olarak çalıştığı için yaşadığı zorlukları, heyecanını ve oradaki öğrencilere birşeyler öğretmekten duyduğu sevinci gözlemleyebiliyorum. Ve bu mesleğin çok özveri isteyen bir meslek olduğunu görüyorum.

    Sizlere inanılmaz derecede saygı ve sevgi duyuyorum.


    Başarılarınızın devamını ve içinizdeki öğretme aşkının hiç bitmemesini diliyorum.

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Perihan Yavuzcan

    25.1.2011

  • bu duygular unutulmuyor,yaşananlar unutulmuyor. Paylaşım için teşekkürler

    | cevapla |0 defa beğenildi.

    Songül Boybeyi

    26.1.2011

  • Yüreğine sağlık... Bilmediğini bilmek... Bunu yazabilmek... Bu cesareti gösterebilmek... Tebrikler...

    | cevapla |0 defa beğenildi.

Yorum Yap

İsim*

email*Sizi bilgilendirmek için kullanılacak

Yorumu Ekle